Και αν μείνουμε, τι; Αν φύγουμε, τι; Και στις δύο περιπτώσεις κανείς δεν ξέρει. Αλλά τον τελευταίο μήνα, οι άνθρωποι που κάνουν αυτήν την ερώτηση σε κάποιον ή την σκέφτονται μέσα στο μυαλό τους υπολογίζοντας ακόμα και το τελευταίο ευρώ, όλο γίνονται και περισσότεροι. Γίνονται για την ακρίβεια τόσοι πολλοί που αν τα καταφέρουν όλοι να φύγουν όπως λένε τότε θα μείνουμε οι μισοί στην καλύτερη. Μόνο οι πολύ μικροί ή οι πολύ μεγάλοι δεν το σκέφτονται. Οι μεν γιατί δεν ξέρουν οι δε γιατί δεν μπορούν. Όσο πάνε τα πράγματα και σφίγγουν. Και πρακτικά/οικονομικά αλλά και ψυχολογικά. Από τις συζητήσεις σε παρέες με φίλους και γνωστούς νομίζω ότι το ψυχολογικό είναι το χειρότερο. Αυτό που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, δεν ξέρεις αν θα πληρωθείς, δεν ξέρεις τι θα κάνεις και φοβάσαι ότι θα μείνεις ξεκρέμαστος παρόλη την δουλειά που έχεις κάνει τόσα χρόνια και εξακολουθείς να κάνεις. Έχω ακούσει για πολλά μέρη. Ακούω για τα κλασικά (Αγγλία, Αμερική), ακούω όμως και για άλλα, πιο δύσκολα, ό...
Παρατείνεται έως και τις 16 Ιουλίου 2015 η τραπεζική αργία και παράλληλα διευρύνονται οι τραπεζικές εργασίες που επιτρέπονται, με νέα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που δημοσιεύτηκε στις 14/7/2015 στο ΦΕΚ. Ειδικότερα στα υποκαταστήματα των τραπεζών που λειτουργούν μπορούν να πραγματοποιούνται, μεταξύ άλλων και οι εξής πράξεις: α. Η άπαξ καταβολή ποσού εκατόν είκοσι (120) ευρώ στους συνταξιούχους, στους οποίους δεν έχει καταβληθεί. β. Οι πληρωμές: αα) ληξιπρόθεσμων και τρεχουσών δόσεων από τη χρήση πιστωτικής κάρτας και από κάθε είδους δάνειο, και ββ) οφειλών προς το Δημόσιο, προς τις ΔΕΚΟ, προς ασφαλιστικούς οργανισμούς και προς ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, με κατάθεση μετρητών ή με εντολή μεταφοράς χρηματικού ποσού από τραπεζικό λογαριασμό. γ. Η εντολή μεταφοράς κεφαλαίων από λογαριασμό ταμιευτηρίου ή όψεως σε άλλο αντίστοιχο λογαριασμό που τηρείται στο ίδιο πιστωτικό ίδρυμα. Σημειώνεται ότι οι πράξεις που αναφέρονται στις παραγράφους β και γ θ...